08/23/18

MYŚLENIE MAGICZNE I MYŚLENIE ANIMISTYCZNE


Myślenie magiczne to przekonanie o tym, że mamy wpływ na bieg rzeczywistości. Bo czyż nie jest pięknie fantazjować o tym, że to my ściągnęliśmy myślami deszcz, a za sprawą spożywania błękitnej waty cukrowej jesteśmy szczęśliwsi? 

Myślenie magiczne jest więc czymś na kształt czarów, dodawania sobie skrzydeł i wiary w to, że możemy więcej, niż myślimy.
Natomiast myślenie animistyczne zakłada wiarę w to, iż przedmioty nieożywione posiadają świadomość, mogą mówić, poruszać się i w mniemaniu dziecka robić wszystko to, co ono.
Oba te zjawiska są naturalnym aspektem percepcji dziecka, przedsymbolicznym stadium myślenia i rozumowania rzeczywistości, występującym tylko w pierwszych latach życia. Dziecko wierzy wtedy w cuda, lgnie do abstrakcyjnych wizji i zdarzeń, o których np. czytamy mu w baśniach. 

To bardzo ważny moment w życiu, bo zaspokaja naturalną potrzebę fantazjowania, poczucia magii, cudowności, a także karmi wewnętrzny świat i krystalizuje osobowość, która tworzy się właśnie wtedy. Wymyślanie swoistego świata, stworzonego z własnych obrazów, dźwięków i emocji, zaspokaja jego potrzeby emocjonalne.

Zajęcia

Na zajęciach wspieramy te zjawiska, wierząc razem z dzieckiem w to, co ono; próbujemy zrozumieć postrzeganie rzeczywistości, przypisane natenczas jemu.

Co robimy?
Czytamy książki przepełnione surrealizmem i magicznymi historiami, oglądamy artystyczne filmy z czarodziejskimi wątkami. Tworzymy kolaże antropomorficznych postaci.

Wymyślamy historie o wróżkach, elfach, syrenach, krasnoludkach, latających dywanach, podziemnych królestwach zwierząt i o lusterkach, w których odbijają się nasze sny.

Mieszamy jawę ze snem i sen z fantazją. Wierzymy w małe przejścia - drzwiczki, za którymi są inne wymiary; bawimy się, że wchodzimy do lustra, za taflą którego jest jakiś magiczny świat. Marzymy, by lewitować w bańkach mydlanych.

Naklejamy na twarz magiczne piegi szczęścia i robimy z brokatu gwiezdny pył.

Inspiracje 

Bruno Bettelheim, „Alicja w Krainie Czarów” i „Po drugiej stronie lustra” - Lewis Carroll, „Czarnoksiężnik z Krainy Oz” - L. Frank Baum, „Akademia Pana Kleksa” - Jan Brzechwa, „Piotruś Pan” - James Matthew Barrie, Baśnie - Jan Christian Andersen, „O krasnoludkach i sierotce Marysi” - Maria Konopnicka, „Karolcia” - Maria Krüger, „Zajączek z rozbitego lusterka” - Helena Bechlerowa, „Blaszany bębenek” -Günter Grass, Bruno Schulz, Jan Švankmajer, Astrid Lindgren, „Wigilijny sen” - Karel Zeman, „Fanny i Aleksander” -Ingmar Bergman, „Czerwony balonik” - Albert Lamorisse, „Miranda” - Ken Annakin,” Mr. Peabody and the Mermaid” - Irving Pichel, Leticia Jiménez, Mariano Peccinetti, Segundo de Chomón, Georges Méliès, "Kubuś Puchatek" - Alan Alexander Milne, Dušan Kállay, Sabine Remy.